Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sənətşünaslıq — is. İncəsənətlər (əsasən təsviri incəsənət) haqqında elm. Sənətşünaslıq doktoru … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəmiyyətşünaslıq — is. Cəmiyyət haqqındakı elmlərin məcmusu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüğətşünaslıq — bax leksikologiya … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbiətşünaslıq — is. Təbiət hadisələri və qanunauyğunluqları haqqında elm; təbiət elmləri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyafətşünasi — ə. və f. qiyafətşünaslıq; fizioqnomistika … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəmiyyət — is. <ər.> 1. Konkret tariximaddi həyat şəraiti ümumiliyi əsasında birləşmiş insan toplusu. İnsan cəmiyyəti. Cəmiyyətin inkişafı. Cəmiyyət tarixi. Cəmiyyət haqqında elm (cəmiyyətşünaslıq). – <Aşıq:> Sağ olun, əziz yoldaşlar, xalqa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
leksikologiya — <yun. lexikos – söz və logos – nəzəriyyə> Dilçiliyin dilin lüğət tərkibini öyrənən bəhsi; lüğətşünaslıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sənətşünas — is. <ər. sənət və fars. . . . şünas> Sənətşünaslıq mütəxəssisi, incəsənətin hər hansı sahəsi üzrə mütəxəssis olan alim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbiətşünas — is. <ər. təbiət və fars. . . . şünas> Təbiətşünaslıqla məşğul olan adam, təbiətşünaslıq alimi; təbiətçi, naturalist. <Qoşatxan> üzünü müdirə tutdu: – Sən təbiətşünassan, Həsən bəy Zərdabini tanıyarsan. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
